De magie van muzikale ontmoetingen
Oostende, 17 oktober – De illustere Feestzaal Benny’s in Oostende ontpopte zich als een poëtische oase waar muzikale noten en menselijke harten harmonieus samenvloeiden. Op deze dinsdagmiddag, terwijl de klok 14:00 uur aantikte, werden de aanwezigen meegevoerd op een reis doorheen de klanken van ziel en passie.
Het weerklinken van verlangen met Kurt Crabbé
De gouden stralen van de middagzon, wellicht spelend door het venster van kamer 501, vormden het schilderachtige decor voor de betoverende tonen van Kurt Crabbé. Hij gaf stem aan de stille verzuchtingen van zij die verankerd liggen aan een ziekenhuisbed, zoekend naar de zachte aanraking van de buitenwereld. Echter, tussen de tonen van weemoed, vonden ook dans en de tijdloze klanken van vriendschap en romantiek hun weg. In de coulissen, applaudisseerde Liliane Renders, de geestelijke moeder van Andrei Lugovski, vol trots en affectie, na haar reis vanuit Tessenderlo.
Filip D’Haeze: lichtspel van vitaliteit
De middag wierp haar gloed over Feestzaal Benny’s toen een bijzondere stilte het geroezemoes verving. Alle blikken waren gericht op één man: Filip D’Haeze. De ruimte, die zojuist nog gevuld was met de levendigheid van de dag, werd een oase van verwachting en fascinatie.
Tussen sterrenlicht en dagdroom
Gekleed in een jas die speelde met het licht, nam Filip zijn publiek mee op een reis tussen dromerige nostalgie en sprankelende moderniteit. Zijn noten, die zich vermengden met de zachte middagbries, vormden een brug tussen vervlogen tijden en het nu.
Deze namiddag was niet slechts een optreden; het was een viering van muziek, gevoel en kunst. Filip D’Haeze, met zijn unieke flair, bracht de passie van de muziek tot leven en liet een onuitwisbare indruk achter.
Andrei Lugovski: serenade aan het leven en aan Oostende
Andrei’s melodieën streelden de ziel met warmte en hoop. Zijn ode aan Oostende, gevangen in de lyrische bewegingen van de Oostendse wals, vond weerklank in vele harten. Zijn repertoire, dat zich uitstrekte van opbeurende, eigen composities tot de tijdloze liederen van Ramses Shaffy, was een getuigenis van zijn veelzijdigheid, en zijn gave om zowel vreugde als diepgang over te brengen.
Kern van het verhaal
Op die memorabele 17 oktober wierp Feestzaal Benny’s in Oostende zich op als gastheer voor een virtuoos muzikaal trio. Kurt Crabbé raakte de gevoelige snaar van introspectie, Filip D’Haeze bracht levendigheid en Andrei Lugovski vierde zowel het leven als de charmes van Oostende.
Een knipoog naar het verleden
De muren van feestzaal Benny’s waren afgeladen met herinneringen van weleer op 17 oktober. Onder de aanwezigen bevond zich een figuur die onmiskenbaar aanwezig was: Erik Marijsse. Voor velen is zijn naam een echo van de melodieën van muzikale grootheden zoals Christoff en Ignace. Zijn bezoek was een stille hulde aan een muzikaal tijdperk dat ruim drie decennia geleden aanbrak.
Boven muzikale noten
De glans van de namiddag werd enigszins getemperd door de opvallende afwezigheid van Mandy Slabbinck. Onlangs nog schitterde ze in Benny’s, met haar hulpvaardige, belangeloze bereidheid om tijdelijk de handen uit de mouwen te steken bij haar mama en papa. Haar recent behaalde graad in strafrecht en haar nieuwe avontuur als stagiaire in de advocatuur weerhielden haar dit. Haar vorige optreden, een samenspel van dienstbaarheid, werd des te waardevoller geacht gezien haar band met de zaal – ze is immers de dochter van de trotse eigenaren, Sylvie Deville en Benny Slabbinck. De hartelijke Sylvie en de bezielde Benny hebben in Oostende een bijzonder concept omarmd: ze laten het publiek mede beslissen welke artiesten ze op het podium willen zien. Een democratische aanpak die in Oostende als vernieuwend wordt gezien. Een middag in Benny’s transcendeert ver boven muzikale noten. Het is een kruispunt van generaties, een testament van banden die de tand des tijds weerstaan en een viering van de eeuwige jacht naar vreugde.
Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be