Julia Butter: Sensualiteit en artistieke diepgang

Julia Butter, een 21-jarige kunstenares, staat bekend om haar diepgevoelige sensualiteit en artistieke diepgang. Ze heeft een heldere visie op haar toekomst en blijft zichzelf uitdagen in haar artistieke reis.

Het ontluikende talent van Julia Butter

Julia Butter, een 21-jarige Nederlandse studente aan de KASK in Gent, heeft niet alleen een bijzondere affiniteit voor kunst, maar haar werk straalt ook een diepgevoelige sensualiteit uit. Deze jonge kunstenares heeft al vanaf haar prilste jeugd een duidelijke passie voor tekenen getoond. Onder de liefdevolle aanmoediging van haar ouders heeft Julia Butter haar artistieke talenten verder verfijnd en verdiept.

De drijvende kracht achter Julia Butter’s droom

De vroege inspiratiebronnen van Julia Butter zijn rijk en gevarieerd. Kinder- en prentenboeken vormden de fundamenten van haar artistieke passies. De gedetailleerde illustraties die ze als kind tegenkwam, waren niet alleen een bron van vreugde, maar ook de kiem van haar droom om illustrator te worden.

Kunstenaars die Julia Butter hebben gevormd

Talrijke kunstenaars hebben hun stempel gedrukt op Julia Butter’s artistieke visie. Paula Rego staat daarbij prominent op de voorgrond. Haar sprookjesachtige, verhalende kunst, die maatschappelijke thema’s zoals machtsdynamiek en vrouwelijke identiteit aanpakt, heeft Julia Butter diepgaand beïnvloed. Ook Marlene Dumas, Frida Kahlo, en Marc Chagall hebben hun sporen achtergelaten in Julia’s kunstzinnige ontwikkeling.

Diepgevoelige sensualiteit in Julia Butter’s werk

Het is onmogelijk om het werk van Julia Butter te bespreken zonder haar kenmerkende diepgevoelige sensualiteit te benadrukken. Of het nu gaat om verhalen, sprookjes of maatschappelijke thema’s, Julia Butter’s werk straalt een tastbare sensualiteit uit die de kijker raakt en verbindt met de emoties en thema’s die ze verkent.

Toekomstvisie en ambities van Julia Butter

Met een duidelijke visie op haar toekomst hoopt Julia Butter haar plaats in de kunstwereld te veroveren als een gevestigde illustrator. Ze is vastbesloten om haar kunstzinnige vaardigheden verder te ontwikkelen en is ook enthousiast over de mogelijkheid om meer te schrijven en misschien zelfs haar eigen boek te publiceren.

Een naam om in de gaten te houden

Julia Butter is ongetwijfeld een naam om in de gaten te houden in de kunstwereld. Haar unieke combinatie van artistiek talent, diepgevoelige sensualiteit en duidelijke visie belooft een schitterende toekomst voor deze jonge kunstenares.

Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be

Dit waren onze vragen aan Julia Butter, dus hieronder het ongecensureerde interview.

Wat heeft jou geïnspireerd om kunstenaar te worden?

Ik was al op hele jonge leeftijd gek van boeken, ook toen ik nog niet kon lezen bladerde ik door kinderboeken en prentenboeken. De illustraties hielden me zoet. Ik heb toen heel jong uitgesproken dat ik later illustrator wilde worden. Ik heb het zelfs nog in vriendenboekjes opgeschreven. Eigenlijk is dat nooit veranderd. Ik heb heus wel andere dingen overwogen, iets met literatuur of een vrijere kunst richting, maar kwam uiteindelijk toch uit op illustratie. Er is iets in het verhalende van illustratie, en de combinatie van tekst en beeld wat me altijd is blijven fascineren.

Zijn er bepaalde kunstenaars of stijlen die jou in het bijzonder hebben beïnvloed?

Ik denk dat enorm veel kunst me heeft geïnspireerd, bewust en onbewust. Maar de kunstenares die me nu het meest bezig houdt en waar ik direct dingen van terug zie in mijn werk is Paula Rego. Haar werk is sprookjesachtig, een beetje duister en ontzettend verhalend, ze werkt onder andere met Portugeze volksverhalen of haar eigen verhalen. Maar haar werk is ook maatschappelijk en gaat om machtsverhoudingen, familie relaties, vrouwelijke identiteit en ongelijkheid. Zij weet al deze aspecten op een heel natuurlijke manier bij elkaar te brengen. Daarbij is ze zowel een geweldige tekenaar als schilder en is haar kleurgebruik heel herkenbaar.
Verder zou ik Marlene Dumas, Frida Kahlo en Marc Chagall noemen als mijn favoriete kunstenaars, die allemaal spannend en mysterieus werk hebben. Maar ook de illustraties uit mijn kindertijd van Carl Hollander, Tonke Dragt en Charlotte Demantons blijven een inspiratiebron.

Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?

Dat is altijd een moeilijke vraag, het is vaak namelijk een onbewust proces. Sowieso denk ik dat het goed is voor mij om veel films, musea, en boeken te bekijken voor nieuwe prikkels. Verder zou ik zeggen dat het ik altijd uit thema’s put die me raken. Heel cliché, maar als je iets heel belangrijk vind of er altijd iets bij voelt dan kan je altijd nieuwe beelden en verhalen erbij creëren.

Hoe zou je jouw artistieke stijl in een paar woorden beschrijven?

Ik zou mijn stijl beschrijven als sprookjesachtig, een beetje duister, chaotisch en dynamisch.

Welke thema’s komen vaak terug in je werk?

Zoals eerder genoemd zijn zowel verhaaltjes en sprookjes als maatschappelijke thema’s interessant voor mij. Misschien omdat in het ene altijd wel een tijdsbeeld of boodschap over het ander te vinden is.
Heel vaak gaat mijn werk over machtsverhoudingen in relaties, moederschap, vrouw zijn, het vrouwelijke lichaam, maar ook dus sprookjes en personages.

Wat wil je dat mensen voelen of denken als ze naar je kunst kijken?

Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Het ligt ook heel erg aan het werk. Soms wil ik juist dat mensen zich ongemakkelijk voelen bij mijn werk of het eng vinden, soms wil ik liever dat het een soort troost biedt. Dat kan natuurlijk ook samen gaan en dat is misschien het mooist. En het is natuurlijk nooit helemaal aan mij hoe anderen het ervaren, en dat is het leuke van wat voor soort kunst dan ook.

Heb je een specifiek ritueel of routine voordat je begint met schilderen of tekenen?

Totaal niet. Ik teken het liefst overal, ook tussen theorie lessen door, op reis etc. Dan kan je beter een beetje soepel zijn.

Hoe blijf je jezelf uitdagen en ontwikkelen als kunstenaar?

Altijd dingen blijven maken vooral. Ook dingen die lelijke zijn of totaal niet lukken. En ook al heb je al een heel eigen stijl, dwing je zelf toch af en toe om heel anders te werken.

Hoe reageer je op artistieke blokkades?

Ik heb ze gelukkig tot nu toe niet zo vaak gehad, maar soms is een simpele oplossing gewoon een materiaal switch. Door ander materiaal ga je meteen anders werken en breek je even door een sleur.

Welke materialen of technieken gebruik je het liefst?

Ik werk graag met inkt en ecoline stiften, en de laatste tijd schilder ik ook steeds meer. Verder heb ik op school in het drukatelier technieken zo als de pronto type en de mezzo tint geleerd, wat ik ook fantastisch vind.

Is er een stuk waar je bijzonder trots op bent? Zo ja, waarom?

Ik heb een reeks illustraties bij een modern sprookje van Edward Vendel gemaakt, genoemd het Griezelmeisje. Verder een serie waarin het vrouwelijke lichaam, menstruatie en bloemen aan elkaar verbonden heb. Twee heel uiteenlopende dingen, maar ze waren en qua stijl en technieken erg goed geslaagd en voelde allebei heel erg als “mij” aan.

Waar zie je jezelf over 5 jaar op artistiek gebied?

Over 5 jaar ben ik klaar met studeren en moet ik zelfstandig de kunstwereld in. Ik hoop dat ik dan als illustrator een voet tussen de deur krijg, en nog even veel plezier heb in maken. Ook hoop ik meer te schrijven bij mijn werk.

Welke rol speelt de Nederlandse cultuur of landschap in je werk?

Een kleine maar denk ik. Wat ik wel vaak op mijn opleiding hoor is dat ik een losse stijl en durf heb die als Nederlands gezien wordt, en blijkbaar dus minder in de Vlaamse aard zit.

Hoe zorg je ervoor dat je je blijft laten inspireren door nieuwe dingen?

Heel simpel, probeer heel veel te zien. Veel kunst kijken, films, boeken, muziek en gewoon veel kijken ook op straat en in het gewone leven.

Denk je dat fantasie een eindig iets is?

Ja en nee. Ik denk dat iedere kunstenaar beperkt is in zijn/haar kunnen en terugvalt in eerdere thema’s, gevoelens, verhalen of materiaalgebruik. Maar ik denk dat je wel binnen die paar dingen die zo bepalend voor iemand zijn oneindig veel nieuwe nuances te vinden zijn, visueel en inhoudelijk.

Hoe ga je om met kritiek op je werk?

Ik zit op een kunstacademie, en op zo’n school wordt je voortdurende het hele jaar uitgedaagd en bekritiseerd om je werk te verbeteren. Aan die kritiek en andere perspectieven heb je een hoop, en ontwikkelt je werk veel sneller dan wanneer je daar nooit daaraan blootgesteld wordt. Maar je werk is vaak wel heel persoonlijk, dus het is soms niet makkelijk om te horen. Gaandeweg ben ik een beetje een balans aan het vinden tussen bij dingen aannemen en soms ook bij jezelf blijven.

Is er een bepaald thema of onderwerp waar je nog mee zou willen werken in de toekomst?

Op het moment niet heel specifiek, behalve dat ik zelf een langer verhaal zou willen schrijven. De droom zou zijn om ooit een eigen boek te maken.

Welk advies zou je geven aan andere jonge kunstenaars die net beginnen?

Ik ben zelf ook zo’n jonge kunstenaar die misschien al lang tekent maar nog maar net op de kunstacademie zit, dus zo veel kan ik nog niet meegeven. Maat weer iets heel simpels: maak heel veel, probeer je maakproces zo min mogelijk te onderbreken en onderzoek wat jou veel raakt in kunst.

Wat was de grootste uitdaging die je als kunstenaar bent tegengekomen?

Ik denk dat mijn grootste uitdagingen nog moeten komen. Zoals ik al zei, ik ben jong, zit nog op school en mijn grootste uitdagingen nu zijn nieuwe materialen onder de knie krijgen en opdrachten goed afronden. Natuurlijk zijn soms dingen moeilijk maar ik denk dat de echte uitdagingen nog moeten komen.

Hoe blijf je op de hoogte van nieuwe trends en technieken in de kunstwereld?

Ik weet niet echt of ik daar een manier voor heb. Ik kijk veel kunst maar ik ben me heus niet van alles bewust wat er in de kunstwereld gebeurt. Dat moet nog een beetje komen.

Zijn er samenwerkingen met andere kunstenaars of disciplines waar je van droomt?

Niet specifiek. Ik vind het wel leuk om dit jaar het verhalende van illustratie en het conceptuele van vrije kunst meer samen te brengen in mijn werk en verder zou ik graag komende jaren wat over animatie leren, maar ik wil me vooral ontwikkelen in de richting die ik later op wil.

Hoe heeft reizen (als je hebt gereisd) je perspectief of werk beïnvloed?

Als je verhalen illustreert is sfeer en en overtuigende worldbuilding belangrijk. Als je een andere wereld creëert dan je eigen grijp je snel naar dingen die je op andere plekken gezien hebt.

Hoe combineer je het zakelijke aspect met het creatieve proces in je kunstcarrière?

Dat is zeker iets wat een rol gaat spelen later als ik met opdrachtgevers te maken ga krijgen maar nu kan ik daar nog niet zo veel over zeggen.

Zijn er tentoonstellingen of evenementen waar je binnenkort deel van uitmaakt?

Ik zou willen dat ik daar al iets over te melden had, maar als net tweedejaars binnen mijn richting ben je nog niet op dat punt. Aan het einde van mijn bachelor zullen er meer kansen voordoen.

Hoe belangrijk is het voor jou om een emotionele connectie met je werk te hebben?

Ik denk dat ik niet op een andere manier kan werken. Alles wat ik maak is persoonlijk, en dat hoeft echt niet alleen als het over mijn eigen leven gaat. Ook in materiaal hanteren zit voor mij al emotie, dus ik zou dat nooit kunnen scheiden.

Hoe ga je om met het idee van ‘originaliteit’ in de kunst?

Ik leg er gewoon niet zo veel druk op. Als ik er te veel over nadenk wordt mijn werk geforceerd. Een eigen stijl hebben wil ik graag, maar wat precies is hoef ik niet zo te definiëren. Sommige ideeën en emoties zijn ook gewoon altijd terugkerend en terug grijpen naar eerdere kunst mag.

Wat was het keerpunt in je carrière waar je echt voelde dat je jouw stem als kunstenaar had gevonden?

Ik denk niet dat ik geloof in een keerpunt in het kunstenaarschap, ik denk zeker dat je zekerder wordt en meer weet hoe en wat je wil, en ik heb al lang een eigen stijl en iets herkenbaars in hoe ik beelden opbouw. Maar dat is stap voor stap gegaan en daarbij denk ik ook dat je ook altijd zoekende zal zijn. En ik ben nog eeen student, en is het hele punt van mijn studie om te blijven zoeken.

Hoe vind je balans tussen werk en privéleven als kunstenaar?

Nogmaals ben ik nog niet werkende, ik studeer nog, dus dat is al een andere situatie. Maar voor mij is tekenen wel een soort noodzaak, ook buiten mijn studie opdrachten. Heel leuk dat de inspiratie doorgaat maar soms moet ik ook pauze nemen. Soms moet ik me mezelf even dwingen om het even te laten en gewoon een serietje te kijken ofzo.

Kun je een moment of ervaring beschrijven waarop je voelde dat je kunst echt een impact had op iemand?

Dat is een grote vraag, en ik weet niet helemaal of ik het recht heb om dat voor iemand in te vullen. Maar ooit las iemand een tekstje lezen wat over het vrouwelijke lichaam ging en met name over lichaamshaar. Dat voelde een beetje gênant om te delen met iemand, maar dat riep een hele sterke en fijne reactie op. Dat was voor mij ook fijn, om te zien dat zoiets wat ik als kwetsbaar en gênant zag hartstikke herkenbaar is voor anderen.