Het zilver van de zee: de krimpende schat van grijze garnalen

De prijs van grijze garnalen is deze zomer aanzienlijk gestegen door een slecht visseizoen en externe factoren zoals wind en wijting. Hoewel de Belgische vangst beperkt is, blijft de aanvoer van garnalen uit buurlanden sterk.

De stille zomer van de garnaal

Wat eens een vaste waarde was aan onze Belgische kust, lijkt nu schaarser dan ooit tevoren. De delicate smaak van grijze garnalen, de ultieme delicatesse van onze kuststreek, wordt nu verzwaard door hun stijgende prijs.

Als men zich overgaf aan de eenvoudige geneugten van een met garnalen gevulde tomaat of een knapperige kroket, zal men opgemerkt hebben dat deze zeejuwelen sinds kort een luxeprijs dragen. Voor gepelde garnalen wordt nu 70 tot 80 euro per kilo betaald, een stevige klim van de gebruikelijke 50 tot 60 euro. Maar we zijn nog ver verwijderd van de piekjaren 2017 en 2018, waar de goudwaarde van 100 euro per kilo menigeen van zijn honger beroofde.

Deze zomer betaalt men voor twee met garnalen gevulde tomaten al snel 30 euro, terwijl een portie kroketten in een kustbrasserie 18 tot 20 euro kost. Slimme restaurateurs hebben een manier gevonden om hun prijzen aan te passen aan de marktfluctuaties, door aanduidingen als “prijs van de dag” of “afhankelijk van aanvoer” op hun menukaarten. Anderen verminderen subtiel de hoeveelheid garnalen op het bord, in de hoop hun klanten niet af te schrikken.

Windvlagen en zeewezens: de stille storm van de visserij

De kern van deze garnaalkwestie? Een zorgwekkend visseizoen. Hoewel het grijze garnaalseizoen traditioneel in juli-augustus begint en in september versnelt, culminerend in november wanneer de garnalen op hun grootst zijn, hebben we dit jaar te maken met ongewone hindernissen.

De vissers van onze kust worden geteisterd door windvlagen die hen verbieden de zee op te gaan. En de weinige gevangen garnalen zijn nog klein, omdat het seizoen nog maar net is begonnen. Renilde De Smit, in gesprek met Het Laatste Nieuws, beschrijft de huidige toestand als “catastrofaal”.

Verder hebben grote scholen wijting zich gevestigd langs onze kust en die van Nederland en Denemarken. Deze vissen hebben een voorkeur voor garnalen, wat de huidige schaarste wellicht verklaart.

Natuurlijke wendingen en naburige vissers

De zee heeft haar eigen ritme, en soms verrast ze zelfs de meest ervaren vissers. “Vorig jaar hadden we uitzonderlijk grote garnalen in onze netten tijdens de wintermaanden,” merkt een visser op.

Hoewel de huidige oogst teleurstellend is, blijven grijze garnalen in overvloed aanwezig in viswinkels en supermarkten. Deze zijn voornamelijk afkomstig uit Nederland, de Noordzee, maar ook uit Denemarken en Duitsland. Samen leveren deze landen ongeveer 95% van de Europese aanvoer van Noordzeegarnalen, terwijl de Belgische vangst slechts 3% bedraagt.

Tussen Belgische en Nederlandse vissers waait een kille wind. Onze buren vissen vaak met grotere en krachtigere schepen vlak voor onze kust. Omdat er geen quota zijn voor Noordzeegarnalen, zijn hun vangsten vaak royaler.

Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be