De mythe van de groene ridder: Een Vlaamse tragedie…

In dit diepgravende artikel van Andy Vermaut en Serge Jansen wordt de tragedie van het stikstofbeleid in Vlaanderen onder de loep genomen. Minister Zuhal Demir, ooit een groene heldin, is verstrikt geraakt in een web van politieke intriges en tegenstrijdige belangen. De gevolgen zijn een regering in crisis, een boze landbouwsector, en een beleid dat niet de beloofde oplossingen biedt.

In stilte achtergelaten

Zo aanwezig in de schijnwerpers, zo afwezig in de huidige crisis. Het is de paradox van Zuhal Demir, de Vlaamse minister van Omgeving. In de schaduw van het stikstofdecreet zit ze gevangen, haar groene queeste een donkere schim die haar achtervolgt.

Het ontwaken van een vergunning

Eens stond ze te boek als de Robin Hood van de politiek, met beloftes die Vlaanderen zouden verlichten. Het ethaankraker-project in de Antwerpse haven, het leek een trofee die de weg zou wijzen. Maar wat rest is een doolhof waar bedrijven verloren lopen, zoekend naar een vergunning om hun dromen te vervullen.

Politiek schaakspel

In het schaakspel van de politiek heeft Demir zich verschanst, een oorlog tegen de Boerenbond, een belofte aan de natuur. Een groen-gele partij, zo zag men haar. Maar in het licht van de dag zijn het slechts schaduwen van ambities die zich tonen.

Een bittere smaak

Het gif van het stikstofdecreet heeft zich verspreid, Antwerps burgemeester De Wever worstelt met de gevolgen, de ondernemers kijken toe met wantrouwen. De lucht is zwanger van twijfel, de beloftes lijken hol.

Een zinkend schip

Het stikstofbeleid is verworden tot een moeras waarin de Vlaamse regering wegzinkt. Een crisis in wording, een ironische realiteit. Demir’s aantrekkingskracht op de peilingen staat in schril contrast met het beeld dat zich buiten tekent. Zij, de populairste vrouw, blijkt nu een sologanger.

Boeren in opstand

De landbouwers, ooit de trots van Vlaanderen, voelen zich in de steek gelaten. De straten van Brussel vullen zich met hun protest. Demir’s beslissingen blijken een storm die woedt over het platteland, een wond die niet wil helen.

De prijs van provocatie

Is dit de prijs die de N-VA moet betalen voor provocatie? In Oost- en West-Vlaanderen klinkt weerstand. CD&V probeert zich te verweren, maar de winst gaat naar Vlaams Belang. De groene kiezer kijkt toe, maar blijft op afstand.

De nuchtere analyse

“We hebben te veel vijanden gemaakt,” zo klinkt het in de N-VA-kringen. Stikstof is een maatschappelijk probleem, geen middel voor een groene agenda. Een oplossing blijft ver buiten bereik. De tragedie van de groene ridder blijft zich afspelen, een mythe die geen helden kent, slechts schaduwen van wat had kunnen zijn.

( Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be )