Dansen onder de dreigende wolken: Een festivalweekend in de ban van het onweer

Het sombere wolkendek boven het West-Vlaamse landschap zou menige harten zwaar hebben gemaakt, ware het niet voor de ontembare geest van festivalliefhebbers en hun ongeëvenaarde vermogen om tegenslagen om te zetten in onvergetelijke herinneringen.

Muziek tegen de elementen

Met namen als Black Box Revelation, 2manydjs, Warhaus en The Prodigy op de podia, zou men denken dat niets de feestvreugde zou kunnen beteugelen. Echter, de dreigende luchten en guur weersvoorspellingen deden menigeen twijfelen. Het KMI had zich al uitgesproken: zware regen, onweer, en windstoten die de zeelucht zouden geselen met snelheden tot 90 km/u.

Het was als een ironische twist van het lot dat drie van de festivals plaatsvonden in Damme, Zeebrugge en Heuvelland; precies waar de storm zich leek te concentreren. Toch, met een zomer die al grotendeels is verregend, waren organisatoren voorbereid.

Voorbereiding in overvloed

Op Campo Solar rezen grotere tenten uit de grond, als toevluchtsoorden tegen de neerstortende regendruppels. Terwijl WECANDANCE besloot tot meer overdekte podia en schaduwplaatsen voor de culinaire geneugten. De tenten van Dranouter zouden, volgens festivaldirecteur Bavo Vanden Broeck, een veilige haven bieden tegen het wassende water, terwijl Ronquières Festival beloofde zoveel mogelijk schuilplaatsen te bieden.

En terwijl de elementen zich buiten roerden, bleef de muziek binnen onverminderd doorgaan, als een stille opstand tegen de natuur.

Een dans op modderige grond

De vloer van de festivaltent op Dranouter was verhard, en grote containers met houtschilfers stonden paraat om de strijd met de modder aan te gaan. Echter, ondanks alle voorbereidingen, waren de parkeerplaatsen van Campo Solar en Ronquières Festival al veranderd in onbegaanbare modderige vlaktes, wat leidde tot alternatieve oplossingen en pendelbussen.

Stormachtige stilte

De wind was een ander verhaal. Aan de zeedijk, waar WECANDANCE zich afspeelde, was een zanddijk aangelegd als buffer tegen de verwachte twee meter hoge golven. David Dehenauw waarschuwde echter dat er geen reden tot paniek was. Hoewel het woord “storm” ronddwaalde, zou de wind hooguit 7 Beaufort bereiken. Oncomfortabel, maar niet gevaarlijk.

In de schaduw van de storm

Zo, ondanks de onweerswolken, het gekletter van de regen en de fluitende wind, dansten duizenden op de muziek, lachend in het aangezicht van de natuur. De festivals zouden herinnerd worden, niet voor de storm, maar voor de onverzettelijke geest van de feestvierders.

Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be