Een gelovige stille kunstenaar van sacrale rooftochten, enkel in de kerk van Assebroek?

Zowel Brugge als Zottegem, ze kunnen beiden een schilderachtig decor zijn, waar het mystieke verleden zich nog dagelijks vermengt met het heden. Maar een zwijgzame bezoeker wist met oude ambachten en een subtiele aanraking een hedendaagse schaduw over de sacrale ruimtes te werpen.

In de schaduw van de Sint-Katharinakerk

M.K., een 59-jarige heer van Poolse origine, had het licht gezien in de stille wat meer donkere hoeken van de Sint-Katharinakerk in Assebroek, een deelgemeente. Met zorgvuldigheid en precisie wendde hij een lijmstok aan om de schatten uit de offerblokken te kunnen heffen. Deze man van middelbare leeftijd, wiens gelaatstrekken verhalen vertelden van vele levens, werd betrapt tijdens een rituele poging op 19 april. Echter, zoals elk verhaal van schaduw en licht, had M.K. in maart, onder de blik van de heiligen, meer fortuin. Een fortuin van enkele tientallen euro’s welteverstaan. Bij zijn intermezzo met de handhavers der wet droeg M.K. een portemonnee, zwaar van 3.500 euro. Zijn verhaal: een wissel van Poolse “zlotys” naar de Europese munteenheid, een transactie die hem wellicht wel tot in Polen had kunnen brengen…

Verschillende streken, één signatuur

Maar Assebroek was slechts één bladzijde uit het boek van M.K. In Zottegem, waar de kerkklokken een ander lied zingen, leken zijn vingerafdrukken ook op te duiken. Echter, hier danste hij met andere instrumenten; een magneet en sleutel werden zijn partners in deze sacrale dans. Zijn advocaat Kris Vincke, met een arendsblik en scherpe tong, stelde de aanklacht in Zottegem volledig ter discussie. De schim op het beveiligingsbeeld, zo betoogde meester Vincke, leek niet op zijn cliënt. Bovendien varieerde de choreografie van zijn handelingen. De man danste op een andere manier. Dat kon onmogelijk zijn cliënt zijn.

Een verhaal van land en geloof

Toen de rechterlijke wijze man M.K. vroeg naar zijn pelgrimstocht naar België, luidde het antwoord eenvoudig en puur: “België is een land van schoonheid.” Een prikkelende opmerking over zijn fascinatie voor onze kerken leidde tot een diepere onthulling; M.K., in de krochten van zijn ziel, was echt en waarlijk een man van geloof. Terwijl het vonnis op 14 augustus wordt verwacht, pleitte meester Vincke voor genade in de vorm van een voorwaardelijke straf.

Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be.