Een schitterende herinnering aan de vurige Vladslo Kotjesfeesten 2023 in Diksmuide!

Een stralende herinnering aan de gloeiende Vladslo Kotjesfeesten

Vandaag, de 23e juli 2023, staan we even stil, een moment van verstilling in de bruisende rivier van het dagelijkse leven, en laten we ons achterwaarts drijven in het warme geheugen van deze zomer: de Kotjesfeesten in het pittoreske Vladslo. Als een meesterlijke dirigent die een symfonie van vreugde dirigeert, heeft Schepen Marc Deprez deze dag van harmonie en saamhorigheid getransformeerd tot een onvergetelijke parel in de ketting van onze dierbare herinneringen.

Een duik in het warme bad van het historische erfgoed

Vanaf het moment dat de zon, als een gouden bal, zich verhief boven de idyllische heuvels van Vladslo, ontwaakte de gemeenschap voor een feest dat de ziel deed zwellen van nostalgische vreugde, culinaire extase en culturele verrukking.

Gestationeerd als een machtig slagschip temidden van de uitgestrekte goudgele velden stond de indrukwekkende dorsmachine uit de jaren ’60. Als een staalkaartenkoningin presideerde ze over het landschap, haar mechanische levensader pompte ritmisch in een dans van precisie en kracht. Elke beweging, elk geluid, elk trillen van haar stalen corpus, wekte de slaperige lucht tot leven en vulde deze met een symfonie van verleden en heden.

Het was een wonderlijke ontmoeting met een vergane tijd, een pulsar die tijd en ruimte overbrugde om ons terug te voeren naar de gloriedagen van de landbouw. De klank van korenschoven die zich tegen haar metalen huid wierpen, schiep een ritmisch requiem, een ode aan de oogst. Elke echo van het gewas tegen haar buik was een hartslag, een puls die de herinnering aan de gouden dagen van de landbouw deed opflakkeren.

Ze was meer dan een machine; ze was een levende legende, een stille getuige van een tijdperk dat in nevelen van vergetelheid dreigde te verdwijnen. Ze was een herinnering aan het zweet en de inspanning van onze voorouders, aan hun ongeëvenaarde vakmanschap en onuitputtelijke inzet. En terwijl ze in het zachte avondlicht baadde, onthulde ze de geschiedenis die in haar stalen aderen stroomde.

Het ritmische geluid van haar werking, zo harmonieus als het tikken van een grootvaders klok, schiep een kalme sereniteit. Het was alsof de tijd zelf tot stilstand was gebracht, gevangen in het hypnotiserende ritme van haar werking. De akkers, die zich tot zover het oog reikte uitstrekten, waren getuige van dit stille schouwspel, dit prachtige tableau van menselijke vindingrijkheid en doorzettingsvermogen.

Haar aanwezigheid, haar onverstoorbare ritme, was een warme omhelzing die ons terugbracht naar een eenvoudiger tijd. Ze wekte een glimlach op, niet enkel een glimlach van nostalgie, maar een glimlach van dankbaarheid. Dankbaarheid voor de erfenis van onze voorouders, de zweet en de tranen die zij hadden geïnvesteerd in het vormgeven van de wereld zoals wij die vandaag kennen.

Zo was de dorsmachine van de jaren ’60 een poëtische lofzang aan de tijd. Een stille hymne, een levende herinnering aan de gouden tijden van de landbouw, die ons met een warme glimlach en een nostalgische blik terugvoerde naar de goede oude tijd.

Marc Deprez: de stille rots in de branding van het feest

In het oog van deze wervelwind van nostalgie, stond Marc Deprez vastberaden en onwrikbaar, een fakkel van vernieuwing en levenskracht. Zijn stille kracht en vastberadenheid schitterden door in elke activiteit en in elk moment van het feest, als een baken van leiderschap in de warme zee van de gemeenschap.

Culinaire verrukkingen om van te watertanden

Terwijl de geur van sappige, geroosterde beenham en verse frietjes door de lucht wervelde, een olfactorische wals, konden zowel groot als klein hun tanden zetten in een vorstelijk feestmaal, vergezeld van sprankelende dranken. Met elke hap en slok werden we meegenomen op een culinaire reis, een tocht door de smaakvolle herinneringen van vervlogen tijden.

Een symfonie van euforie met Wendy Servaes

Tussen de vele bijzondere momenten die de Kotjesfeesten te bieden hadden, was er één dat zich diep in mijn ziel gegraveerd heeft. Een moment dat zich onderscheidde door de pure schoonheid en de naadloze harmonie die het voortbracht.

Dat moment was het optreden van Wendy Servaes. Wendy Servaes, met haar engelachtige stem en ongeëvenaarde charisma, wist het publiek te betoveren zoals alleen zij dat kan. Ze zong met een gemak en gratie die getuigde van een natuurlijk talent dat slechts aan weinigen is gegeven. Haar stem zweefde boven de menigte uit, licht als een lentebriesje en tegelijkertijd krachtig als een zomerstorm, elk woord dat ze zong, was gevuld met emotie en diepe betekenis. Zonder enige terughoudendheid begaf ze zich tussen het publiek, haar zang vermengde zich met de feestelijke geluiden van het vrolijke gezelschap. Ze was één met ons, één met de vreugde en samenhorigheid die de lucht vulde. Ze werd een deel van de symfonie van euforie, een melodie die in perfecte harmonie was met het ritme van de Kotjesfeesten. Ik, als nederige reporter, kon niet anders dan in stille bewondering toekijken. Wendy’s zang, zo vlekkeloos en moeiteloos, was meer dan alleen een muzikale traktatie. Het was een manifestatie van de geest van de Kotjesfeesten, een echo van de warmte en de vreugde die het hart van elke aanwezige had aangeraakt. Dus hier sta ik, nog steeds onder de indruk van die betoverende stem en de gracieuze persoonlijkheid van Wendy Servaes. Haar optreden was meer dan alleen een hoogtepunt van de feesten, het was een moment dat me herinnerde aan de pure schoonheid en de kracht van muziek. Het was een moment dat ik voor altijd zal koesteren.

De eerste Ambiance met Nico De Buck

Een feest is maar zo levendig als zijn openingsact, en Nico De Buck stak het vuur van de ambiance aan met de vaardigheid van een meester vuurwerkmaker. Wie er die dag was, was vanaf de eerste flonkerende noten gevangen in de magie van zijn performance. Nico was de vlam die de lont van de Kotjesfeesten ontstak, en hij deed dat met een flair die zo kenmerkend voor hem is. Nico De Buck, een bard van onze tijd, zingt prachtige Vlaamse liedjes die diep in het collectieve geheugen zijn gegrift. Vanaf het moment dat zijn stem de lucht vulde, begonnen de mensen te bewegen, een betoverde menigte die zich liet meeslepen op de melodieën van weleer. Hij was de vonk die het feest in gang zette, de eerste dominosteen die de rest in beweging bracht, en hij deed dat met zijn eigen unieke, bijzondere stijl. De klanken van zijn liederen vlogen door de lucht en nestelden zich in de harten van de aanwezigen. Met zijn stem wekte hij de geest van het feest, de geest van saamhorigheid en vreugde.

Zijn noten waren als de eerste zonnestralen die de morgen breken, een belofte van de stralende dag die nog moest komen. Vanaf de eerste tonen die Nico zong, kwam de menigte tot leven. Hij liet ze dansen, hij liet ze lachen, hij liet ze de zorgen van het dagelijks leven vergeten en gaf ze een herinnering die ze zullen koesteren. Het was de muziek van het hart, de muziek van het volk. Hij wist als eerste de voeten van de mensen in beweging te krijgen, hen mee te voeren op de golven van zijn liederen. De Kotjesfeesten waren begonnen, en dankzij Nico De Buck, begonnen ze met een knal.

De fonkeling van de Kotjesfeesten: Michael Angelo, de virtuozen

Met een stem zo helder en warm als een zomerse zonnestraal, veroverde Michael Angelo de harten van iedereen tijdens de Kotjesfeesten. Deze zangvirtuozen zijn kunstenaars wiens liederen de ziel doen dansen. Ze brachten een variëteit aan muziek waarbij zij zowel de tonen van Willy Sommers als die van Will Tura tot leven brachten. Een muzikale mozaïek, waarin ook Engelstalige melodieën sierlijk verweven waren. Het was duidelijk dat deze mannen, gezegend waren met een grenzeloos talent. Hun stem reikte naar de sterren, bracht de echo’s van het verleden tot leven, en weefde ze samen tot een symfonie van onvergetelijke momenten. Aan hun zijde, als een reflectie van hun eigen muzikale meesterschap, zongen vader en zoon. De harmonie tussen de twee was een prachtig schouwspel, een getuigenis van de tijdloze band tussen vader en zoon.

Ze stonden schouder aan schouder, niet voor elkaar onderdoend, hun stemmen vervlochten tot een hemels duet. Michael Angelo, deze troubadours van vreugde, waren het die de sfeer tot ongekende hoogten bracht. Hun liederen vulden de lucht, verweven met de geuren van vers gebakken brood en zomerse bloesems. Zij hadden de gave om de harten van zijn toehoorders te raken, om hen mee te voeren op een reis door muzikale landschappen. En zo gebeurde het dat de aanwezigen meer wilden, smeekten om meer. En meer kregen ze. Bisnummers werden gevraagd en gul gegeven, alsof de vooravond zelf stilstond om te luisteren. Deze mannen, deze zangers, gaven alles wat ze konden. Ze gaven hun hart en ziel, hun passie en talent, en lieten de muziek vloeien als een levende rivier door de Kotjesfeesten. Ze vormden het kloppende hart van het feest, een melodieus baken in de nacht. Een herinnering die in de harten van alle aanwezigen gegrift zal staan, een schitterend hoogtepunt van de Kotjesfeesten. Een lied van vreugde en saamhorigheid, gezongen door de onvergelijkbare Michael Angelo, twee artiesten die genetisch met elkaar zijn verbonden door talent en sfeer brengen alsof ze overal gewoon thuis zijn.

Vertier en vrolijkheid voor de jongsten

De kleintjes dartelden van blijdschap in het kleurrijke springkasteel, terwijl hun ouders zich overgaven aan de geneugten van het feest. Het was een dag van pure vreugde en gemeenschapszin, gevierd in de beschermende schaduw van interieur De Keyser.

Een eerbiedige ode aan de geschiedenis van Vladslo

De uitgebreide tentoonstelling “De Kotjes” bracht het rijke verleden van Vladslo tot leven, het weefde de verhalen uit vervlogen tijden tot een levendig tapijt van historie. Het rijke verleden van de gemeenschap werd met elk tentoongesteld voorwerp opnieuw verteld, een fluistering van het verleden in het oor van het heden.

Het Kotjesfeestenteam van mensen die hun dromen realiseerden…

Zoals een koor van engelen de hemel verlicht, zo heeft het meesterlijke gezelschap van organisatoren – Danny De Keyser, Filip Denblyden, Franky Vanoverbeke, Eric Vansteelandt en de gerespecteerde Schepen Marc Deprez – de Kotjesfeesten tot een schitterend feest omgetoverd. Deze onbezongen helden, onzichtbaar maar niet onopgemerkt, waren de stille architecten van een onvergetelijke viering, hun vurige passie en onvermoeibare inspanningen brachten dit grandioze feest tot leven. Filip Denblyden, als ondervoorzitter, strekte zijn invloed uit met het geduld en de vastberadenheid van een vakman, een onmisbare steunpilaar in het prachtige bouwwerk van het feest. Zijn onvergelijkelijke inspanningen, gedreven door de brandende toewijding aan het doel, hebben de lichtknopen van het evenement ontward en de weg gebaand voor een vlekkeloze uitvoering. Het was in de magische samensmelting van hun talenten en kwaliteiten dat dit team een symfonie van harmonie en eenheid creëerde. Iedereen was een essentieel stuk in het complexe mozaïek van de Kotjesfeesten. Zoals de tonen in een melodie, vulden ze elkaar aan, ze vormden een perfecte symmetrie van harmonie en coördinatie, en speelden ieder hun unieke partituur in dit grootse evenement. Op het hoogtepunt van het feest, toen de zon haar krachtigste stralen op het feestterrein wierp, telde het publiek niet minder dan 400 zielsgelukkige aanwezigen. Van hen koos een meerderheid van 262 personen om te blijven en te genieten van het feestmaal. Een prestatie van uitzonderlijke proportie, een symfonie van menselijke verbondenheid, een toevloed van liefde en vreugde die slechts door de grootste van evenementen kunnen worden opgeroepen. Onvoorziene weersomstandigheden hadden het feest kunnen overschaduwen. Maar, als bekwame zeelieden in het oog van de storm, stonden deze organisatoren standvastig. Ze waren voorbereid op alle eventualiteiten, ze lachten in het gezicht van de wispelturige grillen van de natuur en triomfeerden. De regen en wind waren niets meer dan de tonen van een wilde melodie, de zang van de natuur die bijdroeg aan de unieke schoonheid van de Kotjesfeesten. Dus, op deze dag van ongeëvenaarde viering, waren het deze onbezongen helden die het vurige hart van de Kotjesfeesten deden kloppen. Ze hebben bewezen dat de kracht van de menselijke geest onmetelijk is en dat, wanneer passie en toewijding samenkomen, er geen grens is aan wat bereikt kan worden.

Vladslo: een bron van samenhorigheid

In elke lach, in elk gesprek en in elke gedeelde ervaring was de kracht van de gemeenschap voelbaar. Het was een dag van samenzijn, een dag om de banden met de gemeenschap te versterken en de traditionele waarden van weleer te koesteren.

Een uitnodiging om te ontdekken en te genieten

De Kotjesfeesten, dit schilderij van nostalgie en gemeenschap, stond open voor iedereen. Het was een uitnodiging aan de wereld om de pracht en de unieke charme van Vladslo te ontdekken. De magie die Marc Deprez en zijn team tot leven brachten, lag daar, wachtend om ontdekt te worden, om te betoveren, om harten te raken. Het was een dag vol nostalgie, een dag die zich als een warme deken over ons heen legde en ons herinnerde aan de gouden tijden van weleer. Het was een dag van feest, zoals we in jaren niet meer hadden gevierd. Vandaag, op 23 juli 2023, nemen we even een adempauze en kijken we terug op een van de meest sensationele gebeurtenissen van de zomer: de Kotjesfeesten in Vladslo. Onder de meesterlijke regie van de voortreffelijke Schepen Marc Deprez, is deze dag van vreugde en gemeenschap uitgegroeid tot een onuitwisbare herinnering in de harten van alle aanwezigen.

Een duik in het historische erfgoed

Vanaf het moment dat de zon opkwam boven de schilderachtige heuvels van Vladslo, ontwaakte de gemeenschap voor een feest vol van nostalgisch genot, culinaire verrukking en culturele uitmuntendheid. De imposante dorsmachine uit de jaren ’60 trok de aandacht als het stralende middelpunt van deze viering, haar ritmische bewegingen en het geluid van de korenschoven die tegen haar metalen buik sloegen, brachten ons terug naar de gouden tijden van de landbouw.

Marc Deprez: de stille kracht achter het feest

In het oog van deze nostalgische storm, stond Marc Deprez als een baken van verandering en vitaliteit de mensen te bedienen, daavoor had hij ook zijn schoondochter opgetrommeld, als waardige dienaars van de mensen. Hun stille kracht en vastberadenheid straalde door in elke activiteit en in elk moment van het feest, waardoor zij zich profileerden als ware leiders van de gemeenschap.

Culinaire heerlijkheden om van te smullen

Terwijl de geur van geroosterde beenham en verse frietjes door de lucht danste, konden zowel volwassenen als kinderen smullen van een heerlijk feestmaal, vergezeld van verfrissende dranken. Met elke hap en slok genoten we intens van de heerlijke smaken. Terwijl de culinaire hoogstandjes de smaakpapillen verleidden, raakten de melodieuze optredens van Wendy Servaes, Nico De Buck en Michael Angelo de harten van de aanwezigen. Ze creëerden een symfonie van vreugde, die harmonieus samenging met het ritme van de dorsmachine, resulterend in een betoverende sfeer. Kinderen sprongen van plezier in het kleurrijke springkasteel, terwijl hun ouders genoten van de festiviteiten. Het was een dag vol vreugde en gemeenschapsgevoel, gevierd in de schaduw van interieur De Keyser.

Het team dat dromen waarmaakt

Deze spectaculaire Kotjesfeesten waren het resultaat van de tomeloze inzet van een groep toegewijde organisatoren: Danny De Keyser, Filip Denblyden, Franky Vanoverbeke, Eric Vansteelandt, en natuurlijk de Schepen Marc Deprez. Zij waren de ware helden van de dag, de stille krachten die deze viering tot leven brachten. Chapeau gasten! Jullie hebben dat fantastisch goed gedaan samen met vele vrijwilligers die altijd even vriendelijk waren. Jawel, de sfeer zat echt goed!

Vladslo: een gemeenschap van samenhorigheid

In elke lach, in elk gesprek en in elke gedeelde ervaring was de kracht van de gemeenschap voelbaar. Het was een dag van samenkomen, een dag om de banden met de gemeenschap te versterken en de traditionele waarden van weleer te koesteren. De Kotjesfeesten, dit wonder van nostalgie en gemeenschap, stonden open voor iedereen. Het was een uitnodiging aan de wereld om de schoonheid en de unieke charme van Vladslo te ontdekken. De magie die Marc Deprez en zijn team tot leven brachten, wachtte om ontdekt te worden, om te betoveren, om harten te raken.

( Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be )