In een tijd waarin de natuur haar verraderlijke kant onthult, vinden vele huiseigenaren scheuren en barsten in hun woningen, zoals het landschap dat zich opent voor de zinderende zon. Droogte grijpt de aarde vast, kneedt haar en laat haar achter met het littekenweefsel van gebarsten klei. Dit sluipende onheil heeft zijn klauwen diep in de ondergrond van regio’s zoals Kortrijk, Ieper en de Vlaamse Ardennen gezet. Het krimpende grondwater, de uitdrogende kleilagen, en de daaropvolgende verschuivingen van de aarde hebben muren doen barsten en garages doen wegzakken – waardoor woningen stilletjes in hun fundamenten zakken, met een prijskaartje dat soms tot tienduizenden euro’s kan oplopen.
Een Kwestie van Verantwoordelijkheid: Verzekeraars op de Bres
Sinds 2005, stelt de wet natuurrampen dat aardverschuivingen en grondverzakkingen gedekt zijn door de brandverzekering. Echter, vele verzekeraars ontsnapten aan hun verantwoordelijkheden door zich te verschuilen achter het argument dat deze verzakkingen geleidelijk plaatsvinden, een sluipend proces zonder de dramatische plotse beweging van massa’s grond. Het resultaat: huiseigenaren verweesd achtergelaten met enorme schade en huizen zo fragiel als herfstbladeren.
Het Zwaard van Gerechtigheid: de Rol van het Grondwettelijk Hof
In 2021 kwam er echter een kentering. De Kamer keurde een ‘interpretatieve’ wet goed, die bevestigde dat droogteschade wel degelijk onder de dekking voor natuurrampen valt. Ondanks de juridische strijd van de sectorfederatie Assuralia tegen deze wet, sprak het Grondwettelijk Hof het laatste woord: de regeling is wettig en geldt zelfs met terugwerkende kracht voor schadedossiers uit het verleden.
Einde aan Uitvluchten: Geen Ruimte voor Onwil
Met deze nieuwe regelgeving op zak, zijn verzekeraars nu gebonden aan hun plichten. Melissa Depraetere (Vooruit) benadrukt dat “Vanaf nu zijn geen uitvluchten meer mogelijk”. De rechtsgeldigheid en de terugwerkende kracht van de wet bieden hoop aan diegenen wiens claims eerder waren afgewezen, hun dossiers kunnen nu opnieuw ingediend worden.
Grijze Gebieden: De Definitie van Schade
Echter, niet alle droogteschade wordt automatisch aanvaard. Assuralia houdt vol dat de verzekeraars de ‘interpretatieve’ wet al toepasten. De gevolgschade wordt vergoed, maar niet de oorzaak. Ze tekenen de lijn tussen barsten in de muren (gevolgschade) en slechte funderingen (oorzaak), wat betekent dat men moet blijven worstelen met de definitie van schade.
De Toekomst: Hogere Premies en Rechtelijke Procedures
De uitspraak van het Grondwettelijk Hof markeert een nieuwe fase in de strijd, maar het is nog te vroeg om de overwinning te vieren. Hogere premies kunnen op de horizon liggen, aangezien verzekeraars al jaren beweren dat droogte een nieuw risico is waarvoor ze geen compensatie ontvingen. Daarom wordt het cruciaal om zowel de juridische als financiële implicaties van deze ontwikkelingen nauwlettend in de gaten te houden. In deze strijd tussen steen en stof, blijft de uitkomst ongewis.
( Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen van www.westnieuws.be )