Première winter wonderland in Het Witte Paard: sasha & davy verrassen met unieke variétéshow 
Een Ongewacht Verschijnen
Op de glorieuze zomerse dag van de vijftiende juli van het jaar des Heeren 2023, manifesteerde zich een wervelwind van klanken en vreugde in de verrassende gestalte van Jason Bradley en zijn trouwe gezant, Greg. Zij maakten hun onaangekondigde entree in de bloeiende arena van Zomerbar Rust en Dust, gelegen in de welbekende gronden van Aalter, als een plotse zonnestraal die door de wolken breekt en het landschap in een betoverende gouden gloed hult.
Het Geweven Lied van Bradley
Met de geest van troubadours en minstrelen in zijn aderen, betrad Jason Bradley het podium en bracht zijn vertrouwde en geliefde liederen ten gehore, samen met zelfgecomponeerde stukken die uit de diepste bronnen van zijn ziel stroomden. Zoals een wever die draden tot een kleurrijk tapijt verweeft, zo vlocht hij zijn melodieën en woorden tot een levend kunstwerk van klanken. Zijn eerste melodie, getiteld ‘Ik ga zwemmen in Bacardi Lemon’, werd in de zuiverste vorm van onze moedertaal gebracht, een ode aan het Nederlands, de rijke taal die als een heldere rivier stroomt door de monden van ons volk.
De Dialectische Dans
Niet alleen de klare taal van de Lage Landen, maar ook het gemengd Vlaams dialect werd opgeroepen als een schaduw van de volkscultuur die we koesteren. Het lied ‘Mijne Vlieger’ zweefde over het publiek als een speelse windvlaag, vrolijk dansend in de onzichtbare luchtstromen van het avonduur.
De Roep van de Cowboys
Na de lyrische rondleiding door ons dialect, wendde Bradley zich tot de menigte met een eenvoudige maar veelzeggende vraag: waren er cowboys onder hen? Hij introduceerde vervolgens zijn compagnon Greg, die als lid van ‘The Royal Gents’ een parade van aanstekelijke country- en westernmuziek presenteerde. De menigte reageerde met ongeremde vreugde en gretige danspassen, hun energie zo aanstekelijk dat zelfs de bomen leken te wiegen op het ritme van de muziek.
De Rode Haardos
Terwijl ‘Meisjes met rode haren’ klonk, kon men de bijzondere bijdrage van een jong meisje met vurige rode lokken niet over het hoofd zien, die met een charme die even fel was als haar haarkleur de drankjes rondbracht. De menigte applaudisseerde luid, hun gelach en gejuich vervulde de lucht met een echo van blijdschap en bewondering.
Het Veroverde Aalter
De bezielde vertoning van ‘The Royal Gents’ werd hartelijk ontvangen, en zo, zonder dat er een strijd werd geleverd, werd het rustige Aalter veroverd. De vreugde van hun thuispubliek kende geen grenzen, hun hartstochtelijke lofuitingen kleurden de lucht en geen waarschuwingen van de scheidsrechter waren nodig. Geen gele of rode kaarten hoefden te worden getoond, alleen lof en vreugde. Zoals men zegt: chapeau.
De Laatste Noot
Zo eindigde een middag van muziek en vreugde in Zomerbar Rust en Dust. De zon zonk langzaam naar de horizon, maar de echo van de muziek en het gelach van de menigte bleven hangen in de zomerlucht, een laatste eerbetoon aan de dag en de herinneringen die op deze plek waren gecreëerd. En zo blijft muziek, onzichtbaar maar diep voelbaar, het hart van de mensheid roeren.
( Tekst Andy Vermaut en Serge Jansen en Christel Verbeeke www.westnieuws.be )
