Intersekse strijd: het levensverhaal van Joben Benoot en haar huwelijk na 25 jaar liefde

Joben Benoot, een intersekse vrouw, en Folkert Schellekens zullen na 25 jaar samen in het huwelijksbootje stappen. Dit huwelijk is voor Joben een bekroning na jaren van strijd voor haar genderidentiteit. Ondanks de vele uitdagingen heeft Joben, met de steun van Folkert en hun omgeving, haar ware zelf kunnen omarmen. Ze is actief in het vergroten van het bewustzijn over intersekse rechten, onder andere door haar betrokkenheid bij een fotografieproject. Hun verhaal dient als inspiratie voor velen die een vergelijkbare weg bewandelen.

Op een prachtige zomerochtend in Damme, om 10 uur, wordt een mijlpaal in het leven van Joben Benoot en Folkert Schellekens bereikt. Na een gedeeld leven van 25 jaar, omarmen ze elkaar in het stadhuis om hun liefde officieel te bezegelen. Voor Joben, een 59-jarige vrouw, model en intersekse persoon, is dit huwelijk niet enkel een viering van liefde, maar ook een overwinning na jaren van strijd om haar identiteit te bevestigen. Folkert Schellekens, 54 jaar, stond al die tijd onwankelbaar aan haar zijde.

Een levensverhaal van strijd en zelfontdekking

Joben Benoot werd geboren op 16 december 1964 in Gent als een baby met intersekse kenmerken. Haar ouders, samen met de artsen, besloten dat zij als jongen door het leven zou gaan. Dit besluit leidde tot chirurgische ingrepen en opvoedingsmethoden die haar wezenlijke identiteit jarenlang onderdrukten. In die tijd werden bij intersekse kinderen routinematig geslachtsaanpassende operaties uitgevoerd, vaak voordat ze zelfs de leeftijd van 18 maanden hadden bereikt. De wetgeving verplichtte ouders en artsen om te voldoen aan de binaire norm van man of vrouw, wat voor velen, zoals Joben, tragische consequenties had.

Joben herinnert zich levendig hoe ze al op zesjarige leeftijd wist dat ze een meisje was, ondanks dat een andere keuze voor haar was gemaakt. De medische ingrepen waren niet alleen fysiek ingrijpend, maar lieten ook diepe mentale littekens achter. Door de vroegtijdige operaties bleef haar lichaam voor altijd beschadigd, en de kans op een geslachtsreconstructie in een later stadium werd zo goed als uitgesloten. Ze beschrijft deze praktijk als een vorm van foltering, vergelijkbaar met de vrouwenbesnijdenis in bepaalde culturen.

Een leven in het verkeerde lichaam

Folkert en Joben ontmoetten elkaar zo’n 25 jaar geleden in Oostende. In het begin leken ze voor de buitenwereld een homokoppel, maar beiden voelden dat er meer speelde. Hoewel Joben gedwongen leefde in een lichaam dat niet overeenkwam met haar ware identiteit, heeft Folkert haar altijd liefdevol gesteund. “Al word je paars met witte stippen, ik zal altijd van je blijven houden,” waren zijn woorden van steun tijdens haar lange zoektocht naar zichzelf.

Jaren later begon Joben’s lichaam, als gevolg van hormonale veranderingen, steeds meer vrouwelijke kenmerken te vertonen. Dit leidde tot een hernieuwde zoektocht naar haar identiteit, waarbij uiteindelijk de diagnose ‘intersekse’ werd gesteld. Deze diagnose was een bevestiging van wat zij altijd al wist: “Ik ben een vrouw.” Dankzij medische zorg en onvoorwaardelijke steun van haar omgeving, kon Joben eindelijk haar vrouwelijke identiteit omarmen.

Een huwelijk als bekroning van een lange weg

Het huwelijk met Folkert markeert voor Joben een cruciaal moment. Voor het eerst in haar leven voelt ze zich volledig in lijn met haar ware zelf. De puzzelstukjes vielen eindelijk op hun plaats, en haar lichaam en gender zijn nu in harmonie zoals het altijd had moeten zijn. Het stel heeft samen kinderen en kleinkinderen, en ze worden omringd door vrienden die hen steunen. Door de pers uit te nodigen op hun bruiloft, willen Joben en Folkert hun verhaal delen om anderen te inspireren en te steunen die een vergelijkbare weg bewandelen.

Activisme en fotografie als middel voor verandering

Naast haar persoonlijke strijd is Joben actief betrokken bij het vergroten van het bewustzijn over intersekse rechten. Samen met fotografe Elke Saey werkt ze aan een fotografieproject dat het thema intersekse centraal stelt. Dit project is meer dan enkel kunst; het dient als een platform voor maatschappelijk debat. Met de steun van organisaties zoals çavaria en Intersekse Vlaanderen streven ze naar een rondreizende tentoonstelling die het leven en de uitdagingen van intersekse personen zichtbaar maakt.

Op 10 november 2024 zullen Joben en Elke een lezing geven in de Koninklijke Stadsschouwburg te Brugge, waarin ze hun verhaal en de rol van fotografie als instrument in maatschappelijke discussies zullen delen. Dit project heeft al de steun gekregen van verschillende fotografen, en nieuwe samenwerkingen zijn altijd welkom. Geïnteresseerde fotografen kunnen contact opnemen met Joben via: joben_benoot@outlook.com.

Tot slot

De reis van Joben Benoot en Folkert Schellekens is een krachtig verhaal van liefde, veerkracht en zelfontdekking. Hun huwelijk is niet alleen een persoonlijke viering, maar ook een symbool van hoop voor iedereen die vecht voor hun recht om te zijn wie ze werkelijk zijn.

( Tekst Serge Jansen van www.westnieuws.be )